Het Bijbelboek Ruth in het licht van de heilsgeschiedenis
Het is Pinksteren, voor de Bijbelschool die ik volg ben ik aangekomen bij het Bijbelboek Ruth. Wat een prachtig verhaal is dit toch. Als ik buiten aan het genieten ben van het mooie weer en in de veranda dit Bijbelboek aan het lezen ben hoor ik ineens heel duidelijk God tot mij spreken in mijn hart. Hij zegt: Jij bent Ruth. Ik vind het heel mooi, maar wat wil God met deze woorden tot mij zeggen? In mijn zoektocht stuit ik op een boekje met uitleg over het Bijbelboek Ruth van Norbert Lieth. Hij beschrijft dit prachtige Bijbelboek in het licht van de heilsgeschiedenis. We nemen een duik in het Bijbelboek Ruth om te ontdekken wat dit boek ons allemaal te zeggen heeft.
Elimelech betekent Mijn God is Koning. Zijn persoon wijst naar de oorspronkelijke roeping van Israël, het is een Koningsvolk. Uit Israël komt de Koning aller koningen, Jezus Christus, de Messias! Israël is nog altijd bestemd voor het koningschap over de hele wereld. Deze bestemming heeft het niet verloren. Reeds in Genesis 49:10 staat geschreven: De scepter zal van Juda niet wijken, noch de heersersstaf tussen zijn voeten, totdat Silo komt, en hem zullen de volken gehoorzaam zijn. Door de naam Elimelech ziet men dat het geen wreed noodlot is dat Israël treft, maar dat God een waarachtig koninklijk plan heeft met Zijn volk en dat Hij ook door het bittere lijden heen naar een geweldig doel leidt. Hoewel Elimelech sterft, sterft de goddelijke roeping Mijn God is Koning niet. Jesaja roept het eeuwen na Ruth uit in Jesaja 33: 22 Want de Here, onze Rechter, de Here, onze Wetgever, de Here, onze Koning, Hij zal ons verlossen. Het goddelijke raadsbesluit voor Zijn geliefde volk Israël blijft voor eeuwig bestaan. Want de genadegaven en de roeping Gods zijn onberouwelijk; Romeinen 11: 29.
In de dood van Elimelech zien wij de bittere nood van Israël in de verstrooiing, waarin het grootste deel van de kinderen Israël gestorven is. Ook Machlon (ziekte) en Chiljon (broosheid, zwakheid) wijzen naar het noodlot van Israël in de verstrooiing. Israël was gedurende bijna 2000 jaar ziek, zwak en aan de dood prijsgegeven. Pas toen de Joden in 1948 naar hun land terugkeerden, ontstond er weer een levend volk uit hen.
Zoals Elimelech en zijn zonen een beeld zijn van het verstrooide Israël, dat in het vreemde land blijft en omkomt, zo is Naomi (Aangenaam, Liefelijk) een beeld voor het Israël, dat als overblijfsel uit de verstrooiing naar het beloofde land terugkeert. Doorslaggevend daarbij is, en dat is mijns inziens heel profetisch, de uitspraak in Ruth 1: 6 want zij had in het veld van Moab vernomen, dat de Here naar Zijn volk omgezien had door hen brood te geven. Dit moment in de heilsgeschiedenis brak ook aan in 1948, toen de Here aan Zijn volk dacht door het na 1900 jaar verstrooiing het land terug te geven. Bij deze terugkeer van de Joden uit alle volken van de wereld was slechts één enkele goddelijke heilsgedachte doorslaggevend en deze geeft ons tegelijkertijd antwoord op de vraag, waarom God Zijn volk heeft thuisgehaald. Het antwoord luidt: door hun brood te geven. Want Het Brood des Levens, Jezus Christus, de Messias, zal terugkomen! Er is dus maar één enkele reden, waarom de Here Zijn over de hele wereld verspreide volk weer naar Israël terugbracht en brengt: opdat het Jezus, zijn Messias, ontmoet. Interessant is dat in vers 22 het tijdstip van terugkeer beschreven wordt: Zo keerde Naomi terug met Ruth, de Moabitische, haar schoondochter, die met haar uit het veld van Moab meegekomen was. En zij kwamen te Bethlehem aan in het begin van de gersteoogst. Het begin van de gersteoogst was altijd midden mei. De staat Israël werd op 14 mei 1948 gesticht!
Orpa betekent weerspannige of degene die de nek laat zien. Ruth en Orpa zijn volgens mij een beeld van echt en onecht christendom. In vers 10 van hoofdstuk 1 staat er nog: Wij keren zeker met u terug naar uw volk. Maar toen Naomi nog verder praatte lezen we in vers 14 Toen verhieven zij opnieuw haar stem en weenden, en Orpa kuste haar schoonmoeder, maar Ruth klemde zich aan haar vast. Toen zeide zij: Zie uw schoonzuster is teruggekeerd naar haar volk en haar goden. Orpa betekent de weerspannige of degene die de nek laat zien. De nek is een beeld voor een zekere hardheid. Zij ging haar weg verder zonder Naomi.
De naam Ruth betekent metgezellin, vriendschap, lafenis of verkwikking. Deze eigenschappen van Ruth werden zichtbaar toen zij als Moabitische met haar schoonmoeder Naomi naar Israël terugkeerde. Ruth 1: 22 Zo keerde Naomi terug met Ruth, de Moabitische, haar schoondochter, die met haar uit het veld van Moab meegekomen was. Zij kwamen te Bethlehem aan in het begin van de gersteoogst. Naomi, zij symboliseert het overblijfsel van Israël, wordt door Ruth begeleid; Ruth is een beeld van het ware christendom. Daarmee worden wij als christenen aangespoord ons eveneens achter het volk Israël te stellen en het zegenend te begeleiden. De ware christenen zouden zich er altijd van bewust moeten zijn, dat zij zich tot de God van Israël hebben bekeerd.
Wij kunnen de Heiland niet van Israël scheiden en daarom kunnen wij tegenover Israël ook niet neutraal blijven. Wie achter de God van Israël staat, moet ook achter het volk Israël staan. Ruth kon ook in de situatie, waarin zij zich bevond, niet neutraal blijven. Zij moest een beslissing nemen, en ze deed het, doordat ze koos voor het volk én de God van Israël. Ze zei heel vastbesloten Ruth 1: 16 Dring er bij mij niet op aan, dat ik u in de steek zou laten, door van u terug te keren; want waar gij zult heengaan, zal ik heengaan, en waar gij zult vernachten, zal ik vernachten: uw volk is mijn volk en uw God is mijn God. 17 Waar gij zult sterven, zal ik sterven, en daar zal ik begraven worden. Zo moge de Here mij doen, ja nog erger: voorwaar, de dood alleen zal scheiding maken tussen mij en u. De verhouding tot Israël zou het praktische gevolg moeten zijn van onze relatie met de levende God. Hoe zouden wij, als we beweren dat we God liefhebben, niet dezelfde liefde voor Zijn volk hebben, die Hij voor Zijn volk heeft?
Ruth 4: 13. Zo nam Boaz Ruth en zij werd hem tot vrouw, en hij kwam bij haar. En de Heere gaf haar dat zij zwanger werd en een zoon baarde. 14. Toen zeiden de vrouwen tegen Naomi: Geloofd zij de Here, Die niet heeft nagelaten om u vandaag een losser te geven. Moge zijn naam beroemd worden in Israël! De losser, naar wie Naomi verlangend had uitgezien, is niet uitgebleven. Israël hoopt nu in zijn hart op de Messias. Hij zal niet uitblijven. Tot Zijn komst hebben wij als gemeente van Jezus Christus de opdracht Israël door woord en daad lief te hebben, zoals Ruth met Naomi heeft gedaan. De dag is nabij, waarop de Here ons op Zijn dorsvloer zal roepen. Laten wij daarom bereid zijn zo te handelen als eens Ruth. Zij heeft doelgericht de ontmoeting met Boaz voorbereid! Naomi zeide tot haar: Ruth 3: 2b Zie, hij gaat vannacht op de dorsvloer gerst wannen 3a baad u dan en zalf u en doe uw opperkleed aan en daal af naar de dorsvloer.
Laten wij in de tijd die ons nog rest, zoals het Woord ons oproept, Gods volk tot zegen zijn. God zegt tegen een ieder van ons: Jij bent Ruth! De gemeente van Christus is als Ruth die Naomi vergezelde op haar Aliyah naar het Beloofde Land. Zij bleef Naomi trouw met de woorden Ruth 1: 16. Uw volk is mijn volk en uw God is mijn God. Wij mogen, zoals Ruth deed, bijdragen aan het thuisbrengen van de Joden in hun land Israël. De Heere zal al Zijn kinderen verzamelen van de uiteinden van de aarde. Hier heeft de Heere God ook een rol voor de heidenvolken weggelegd die in het Vrederijk van Israëls Messias nog een wezenlijk vervolg krijgt. Alle Joden zullen van over de hele wereld terugkeren naar hun Beloofde Land Israël.
Laten wij bidden om de Vrede van Jeruzalem! Onze gebeden voor Israël, voor de terugkeer van de verstrooide kinderen naar het Beloofde Land én de terugkeer naar het Vaderhart van God, zullen eens over hen worden uitgestort. Ruth ging trouwen met Boaz. Zij was voor Naomi meer waard dan zeven zonen (Ruth 4: 15). Zij bracht Naomi weer een hoopvolle toekomst door haar een kleinzoon te baren uit wie de Messias geboren zou worden. Zij werd de overgrootmoeder van koning David en daardoor opgenomen in de geslachtslijn van Jezus Christus. Het Bijbelboek Ruth gaat van 71 woorden – alles stuk – in hoofdstuk 1 naar 71 woorden – alles heel – in het laatste hoofdstuk. Zo zal de wereldgeschiedenis van God van – alles stuk – bij de zondeval naar – alles heel – gaan als Israëls Messias wederkomt om alles te herstellen wat kapot is gegaan. Hij zal zijn volk vanuit de vier hoeken van de aarde thuisbrengen in Zijn land Israël en regeren tot in eeuwigheid vanuit Jeruzalem! Shalom voor de wereld!